کد مطلب:62538 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:171
معمولا در سازمان ها، برخی از افراد رابطه بیش تر و نزدیك تری با مدیر پیدا كرده، و به مرور زمان بین آن ها دوستی و ارتباطات نزدیك به وجود می آید. البته در بین كسانی كه از بیرون سازمان، با سازمان مرتبط هستند نیز افرادی وجود دارد كه آشنایی، دوستی و یا خویشاوندی با مدیران و مسئولان سازمان داشته و یا برقرار می كنند. این روابط ویژه باعث می شود كه توقعات و انتظارات خاصی در این افراد به وجود بیاید، آنان خود را متمایز از دیگران دانسته و حقوق و امتیازات ویژه ای برای خود قائل شوند. مثلا كسانی كه در داخل سازمان ارتباط نزدیكی با مدیر دارند، ممكن است بر مبنای این رابطه، سازمان را مراعات نكنند؛ یا توقعات بیجا داشته و امتیازات ویژه ای طلب نمایند. همچنین دوستان و خویشاوندان مدیر در خارج از سازمان بر اساس همین دوستی و خویشاوندی، ممكن است انتظار داشته باشند كه امتیازات ویژه ای به آن ها تعلق بگیرد. مدیران و مسئولان سازمان های مختلف، باید به گونه ای عمل كنند كه این انتظارات نادرست در این گونه افراد به وجود نیاید؛ و آنان مطمئن باشند كه در نظر مدیر و مسئول سازمان هیچ تفاوتی بین آنان و دیگران وجود ندارد. امام علی (ع ) علاوه بر این كه خود مراقب اطرافیان خویش بوده و در مقابل توقعات نابجای آن ها ایستادگی می كرد، به كارگزاران خویش دستور می داد تا مراقب اطرافیان باشند. آن حضرت در ضمن سفارش های خود به مالك اشتر می فرماید: و تحفظ من الأعوان؛[1] اعوان و انصار خویش را سخت زیر نظر بگیر.
اطرافیان و نزدیكان مدیران و مسئولان سازمان ها، افرادی هستند كه رابطه بیش تری با آنان داشته و بعضا بین آن ها رابطه دوستی یا خویشاوندی برقرار است. نظارت بر عملكرد اطرافیان و كنترل رفتارهای آنان از ضرورت های انكارناپذیر برای مدیران بوده و عدم توجه به این امر ممكن است صدمات جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد.